Water o zo nodig

woensdag 28 september 2011

's Avonds voor het avondeten even heerlijk onder de douche.
Dat moet wel want eventuele zweetgeuren trekt de muggen aan en malaria wil ik liever niet hebben.
Ik was me heerlijk met het water dat uit het meer van Victoria naar mijn douche wordt gepompt.
Daarna spuit ik me lekker helemaal in met deet om niet helemaal lek gestoken te worden, dus ik duik lekker vies mijn bed in.
's Morgens zorgt de volgende lading water ervoor dat de deet weer helemaal van mijn lichaam wordt verwijderd.
O zo makkelijk dat water uit de kraan.
Hier in de kleine lodge waar ik nu zit is warm en koud water geen probleem.
Het is alleen een beetje rood en het ruikt wat vreemd.
Maar drinkwater wordt keurig in flesjes aangevoerd.

Hoe anders dan de watervoorziening in het Bariadi district.
Daar heeft alleen een klein deel van de mensen in de districtshoofdstad Bariadi water uit de kraan.
Van de 800.000 inwoners van het district heeft iets meer dan de helft (55,4%) toegang tot een waterpomp.
Het is de bedoeling dat elke inwoner van het district op maximaal 400 meter afstand een waterpomp heeft staan.
Op dit moment moet nog 45% veel verder lopen of water uit de riviertjes en poelen gebruiken waar ook de was in gedaan wordt en de koeien heerlijk hun behoefte in deponeren.
Kraanwater is nog heel erg hoog gegrepen voor onze vrienden in Bariadi.
Onze vrienden zijn al heel erg blij als de pomp zich binnen de genoemde afstand van 400 meter van het huis bevind.
En vervolgens lopen de jongens tientallen jerrycans met water te verplaatsen in hun karretjes en lopen de vrouwen in colonne met een emmer vol met water op hun hoofd naar hun huisje toe.

Een waterput heb je niet zo maar.
In Bariadi district moet je daar samen met de toekomstige gebruikers 7 tot 23 meter voor graven.
En de put moet loodrecht naar beneden lopen en een minimale diameter van 125 centimeter hebben.
Daarnaast moet de toekomstige gebruikersgroep het zand verzamelen bij de put zodat het district kan komen om de betonnen ringen te maken die de wanden van de put vormen.
Ook moet de gebruikersgroep een bankrekening openen met minimaal Tzs 100,000 (€ 45) op de rekening, dit geld is bedoeld voor onderhoud.
Daarnaast moeten ze zelf nog eens een zelfde bedrag bijdragen aan de pomp.
Dit lijken kleine bedragen maar Tzs 200,000 staat wel gelijk aan 5 maandsalarissen van de gemiddelde Tanzaniaan en hier in Bariadi district ligt het salaris van de boeren nog lager.
Heb je eindelijk de put gegraven, lopen hakken in rotsblokken en vervolgens kom je op een wachtlijst te staan.

Want de overheid heeft maar geld om 12 waterputten per jaar van ringen en een pomp te voorzien.
Op de wachtlijst staan op dit moment 55 putten.
Dit zijn dus de putten waarvoor een enorme inspanning is geleverd en die nu gevaar lopen weer in te storten als de regentijd aanbreekt.
De langst wachtende gebruikersgroep had al in de zomer van 2004 aan alle voorwaarden voldaan.
Samen met het hoofd van het watermanagement selecteren Stephen Nkonya, Peter Shimbi (de vertegenwoordigers van de stichting) en ik 10 putten die de overheid gaat voorzien van betonnen ringen en pompen.
Want dit keer hebben we geluk de stichting Living Waters is bereid om 10 pompen te komen plaatsen als de overheid de betonnen ringen op zich neemt.
Bij elke pomp die we onverwacht voor een laatste inspectie bezoeken komt de hele gebruikersgroep aan rennen.
De mensen zitten er echt om te springen, om eindelijk op hun put een pomp geplaatst te krijgen.

Nu begin oktober nog één gesprek met Living Waters en het plaatsen van de pompen kan beginnen.
Ik hoop dat het echt lukt om voor de start van de regentijd, door een gezamenlijke inspanning de 20 pompen (10 van de overheid en 10 van living Waters) te kunnen plaatsen.
Want schoon drinkwater, water om je lichaam en je kleren te wassen is toch een minimum vereiste.
Helaas is bij de meeste pompen het water onvoldoende om er ook nog groente en fruitbomen mee van water te voorzien.
Wat zoete aardappelen mag wel, want die gebruiken niet zoveel water.
Ik zal in de komende weken de stichting om door een gezamenlijke inspanning van de stichting en het district meer mensen te helpen die alle inspanningen, om een put te graven, zand te vergaren en een flink bedrag bij te dragen, al geleverd hebben.
Het stichtingsbestuur zal dan later dit jaar besluiten of ze dit project verder kunnen vormgeven.
Dit nieuwe project kan dan bij een positief besluit van de stichting in de volgende droge periode van start gaan (augustus tot en met oktober 2012).
Nu aan de slag met het plaatsen van de 10 pompen van het district en de 10 pompen van Living Waters.
Als het nodig is sleur ik de technicus van Living Waters mee naar het district.
Want de regentijd laat niet lang op zich wachten, de eerste buien beginnen al te vallen.

Grote groet,

Gerrit.

Delen op social media

FacebookTweetLinkedInPinterestE-mail